خدا باشماست هر کجا که باشید

دستم را بالا می‌گیرم اگر می‌شود من هم چیزی بگویم، صدایم شنیده می‌شود بیاجلو، میروم سینه را ستبر می‌کنم و با صدا بلند می‌گویم من عشقم را با خود آورده‌ام!(مکثی می‌کنم) قبل از من اینجا بوده و بعد از من هم اینجاست البته بگویم نام او راهر کسی چیزی صدا می‌کند گاهی عشق، گاهی تمام و گاهی هستی. نشانه‌اش را می‌توان درقلب و نگاه و افکار حس کرد، او خدای من است.

در ادامه دلنوشته همسفر سپیده (لژیون ششم) را در رابطه با موضوع همسفر» می‌خوانیم.